Ur boken “Själarnas stad” av Vahid Qazi

De överlevda fotspåren

Ur boken “Själarnas stad” av Vahid Qazi

Jag gick till skolan hemifrån, alltså från Ali Ibrahimovs gata och svängde till Leningatan. Lenin ni vet, grundaren av världsproletariatet, och Ali Ibrahimov, han var en kommunist från samma ort där jag föddes. Jag gick på vänster sidan av gatan och när jag passerade polisstationen och sedan Mirgasymovvägen som brukade vara tyst hörde jag live musik som spelades i den envåningsbyggnaden till vänster. Den byggnaden var pionjärers hus och det var musikgruppen ”Karabachs näktergalar” som tränade. Gud vet om var någonstans i det väldiga Sovjetlandet skulle de uppträda med sin konsert. Efter det storslagna uppträdandet på konserten i Moskva där självaste Brezjnev var med i publiken, ökade antalet barn som sökte till denna musikskola avsevärt. Vissa var duktiga på att sjunga, vissa spelade musikinstrument, och andra dansade…

Agdam – Caucasian Hiroshima

Oxumağa davam et

Bərəçi, mən və Vahid Qazi…

əntiqə

Bərəçi, mən və Vahid Qazi…

Deyilənə görə, Kür çayında bərə işlədən orta yaşlı bir adam sahildən ona əl edən qıvrımsaç müştərini çayın bu üzünə keçirir. Müştəri əlindəki çubuğu astadan suya çırpa-çırpa dodağının altında nəsə deyir. Bərəçi diqqət kəsiləndə onun şeir söylədiyini hiss edir: Oxumağa davam et

Şuşalı foto. 1 may düşüncələri

Sabir Əliyev Pərviz Qazıyev

Dayım Salmanoğlu Sabir (solda), atam Pərviz Qazıyev. Şuşa. 1981

Şuşalı foto

1 may düşüncələri

1981-ci ilin yayı yaddaşımda Şuşaya aşiq olduğum yay kimi qalıb. O yayın az qala hər günü dünən kimi yadımdadır. Hövsələni basıb yazsan, inanın, bir kitab eləyər… Oxumağa davam et

“Ruhlar şəhəri” audio kitabı

Ruhlar şəhəri səsli ədəbiyyat

“Ruhlar şəhəri” audio kitabı

Youtube-da yayımlanan “Səsli ədəbiyyat” kanalı “Ruhlar şəhəri”ni audio yazıya alıb. Artıq kitabı əldə edə bilməyənlər, oxumağa vaxtı və imkanı olmayanlar onu audio şəklində dinləyə biləcəklər. Ağdamla bağlı xatirələrimi İlahə Sadıqova səsləndirir. Buyurun dinləyin! Oxumağa davam et

Novruz sabahının pəncərəsi

dsc0131-copy

Novruz sabahının pəncərəsi

 “Ruhlar şəhəri” kitabından

Pəncərədə dizlərini qollarının arasına yığıb oturmağın, yorulanda ayaqlarını açıb pəncərə boyu uzatmağın, beləcə rahatlanıb küçədən gəlib-gedənlərə tamaşa eləməyin özü əyləncə olmayan yerdə bir əyləncədi. Yağışlı günlərdə, həyətdə oynamağa imkan olmayanda, ildırım vurar deyə şəhər işıqları söndürüldüyündən dünyanın əcinnə gözündə gördüyü bir ölkənin çəkdiyi, Yer üzünün bəlkə də ən humanist cizgi filmlərinə baxa bilməyəndə aynası küçəyə açılan pəncərəmiz televizoru əvəz eləyirdi. Oxumağa davam et

Xəyal memarı

Bir vaxtlar bu şəhərdə insanlar yaşayrıdı. Əli, süfrəsi, qəlbi açıq. Vüqarlı, qorxmaz, dilli-dirçəkli insanlar. Sonra tufan qopdu, onları qum dənələri tək dörd bir tərəfə atdı. İndi harda desən varlar, Ağdamdan savayı. Bu 22 ildə vətəni bir yanda ermənilər talan elədi, o biri yanda özmənlərimiz. Tək şəhərimiz, torpağımız deyil, ləyaqətimiz, şəxsiyyətimiz, mənəviyyatımız, abrımız da işğal olundu, əsir edildi. Bizəsə xəyallar qurmaq qaldı.
Bu da mənim xəyalımdı! Artıq daşlaşmış bir xəyal!

xeyal memar1

Xəyal memarı (“Ruhlar şəhəri”ndən)

Oxumağa davam et

Qarabağ iməciliyi

imecilik

Qarabağ iməciliyi

Avqustun 20-də Ermənistan və Rusiya müdafiə nazirləri “Rusiya hərbi bazası Ermənistan Respublikasının ərazisində olduğu müddətdə Rusiya Federasiyasının maraqlarının müdafiəsindən başqa Ermənistan silahlı qüvvələri ilə birgə Ermənistan Respublikasının təhlükəsizliyini təmin edir” sözləri yazılan və 2044-cü ilədək qüvvədə qalacaq protokolu imzalayanda təəccüblənmədim, sadəcə, hələ 10 il əvvəl Tiflisdə keçirilən, ermənilərin də iştirak elədiyi konfransların birində ciddi mübahisəyə səbəb olan sözlərim yadıma düşdü:

“Ermənilər tarixdə xalq kimi sağ qalmalarına görə türklərə, millət kimi dövlət qurmaları üçün isə ruslara minnətdar olmalıdır”. Oxumağa davam et

I am a witness

xocali boy

I am a witness

From article “Playing Baseball On The Chessboard: Thoughts About Genocide

By Vahid Qazi

My eyes seemed to be looking inside me, at my recollections. I was going inside myself. I felt as if I was moving through the jungle, clearing, tramping and breaking my own way and reliving the memories as horror enveloped my face like a spider’s web… Oxumağa davam et

“Günel Mövlud məni dilə-dişə saldı”

Vahid Qazi Karlskrona

“Günel Mövlud məni dilə-dişə saldı”

 

Könlüm keçmir, könlüm qalıb…

Yaxşı ad qoymusunuz layihəyə: “Könlüm keçir…” Məşhur şeirdə deyildiyi kimi: “Könlüm keçir Qarabağdan”. Amma mənim könlüm keçmir, könlüm elə orda qalıb.

Bizə elə gəlir ki, vətəndən yalnız uca səslə danışarlar. Vətən haqqında bir az bərk danışanda pafoslu çıxır. Bir dəfə yazmışdım ki, bütün sevgilərin bir səsi var – pıçıltı! Ana balasına laylanı, bəndə Allahına duanı, aşiq məşuquna sevgisini pıçıltıyla deyir. Heç bunları qışqıra-qışqıra deyən görmüsünüzmü? Vətən də belədi. Onun haqqında bir quru budaq, bir əlçim ot kimi danışanda maraqlıdı. Oxumağa davam et