Söz vaxtına çəkər. Ötən ilin bu vədələriydi. Xanımımla Antalyaya səfər etmişdik. Gözəl bir həftə keçirmişdik. O həftəni yaddaqalan edən tək Antalyanın gözəllikləri deyildi, həm də Azərbaycan mədəniyyətinin qardaş eldə yaşayan böyük simaları ilə görüşlər idi. Kulturuloq Məzahir Afşarla, pianoçu Samir Mizoyevlə, həkim, şair, rəssam Şərahil Laçınla, onların düşüncəsi işıqlı xanımları ilə söhbətlərdə elə bildik, Antalya elə Azərbaycanın bir guşəsidir.
Ur boken “Själarnas stad” av Vahid Qazi
Jag gick till skolan hemifrån, alltså från Ali Ibrahimovs gata och svängde till Leningatan. Lenin ni vet, grundaren av världsproletariatet, och Ali Ibrahimov, han var en kommunist från samma ort där jag föddes. Jag gick på vänster sidan av gatan och när jag passerade polisstationen och sedan Mirgasymovvägen som brukade vara tyst hörde jag live musik som spelades i den envåningsbyggnaden till vänster. Den byggnaden var pionjärers hus och det var musikgruppen ”Karabachs näktergalar” som tränade. Gud vet om var någonstans i det väldiga Sovjetlandet skulle de uppträda med sin konsert. Efter det storslagna uppträdandet på konserten i Moskva där självaste Brezjnev var med i publiken, ökade antalet barn som sökte till denna musikskola avsevärt. Vissa var duktiga på att sjunga, vissa spelade musikinstrument, och andra dansade…
İşğala son qoyan kimi min illik biganəliyimizə də son qoyarıq. Bu biganəliyin ağır nəticələrindən tarixi dərs almaq üçün. Qafqaz Albaniyasına aid bütün abidələrə – ən ucqardakına, ən xırdasına qədər – yiyə durarıq, Qarabağın şəhər və kəndlərinin bərpası ilə paralel, onların da bərpasına başlayarıq.
Vətən müharibəsidir! Azərbaycanın hər vətəndaşı yaşayır bu müharibəni, dünyanın harasında yaşamasından asılı olmayaq – ona görə Vətən müharibəsidir!
Till skillnad från vad som hittills har framkommit i delar av svensk media i relation till den pågående väpnade konflikten i Karabach, är huvudorsaken till de pågående stridigheterna mellan Azerbajdzjan och Armenien inte så mycket frågan om de ca 100 000 armeniernas rätt till självbestämmande i Nagorno-Karabach (NK), som frågan rörande situationen med de 7 av Armenien militärt kontrollerade omkringliggande regionerna i Karabach, tidigare bebodda av etniska azerbajdzjanier.
Many people make rather large mistakes when they talk about the Nagorno-Karabakh conflict. There are those who do it purposefully, and those who are unaware of the truth and believe the false information presented to them.
För några dagar sedan upptäckte jag att svenska parlamentariker gör stora misstag när de berättar om Nagorno-Karabach konflikten. Jag vet inte om de gör det med en avsikt eller om de verkligen inte vet sanningen.
İsveçdə yaşayan Azərbaycanlı yazıçı Vahid Qazi İsveç xarici işlər naziri Ann Lindeyə açıq məktubla müraciət edib. Azərbaycanlı və Ermənistanlı həmkarları ilə söhbətində atəşkəsin dərhal kəsilməsinin vacibliyini bildirən nazirə məktubda qeyd edilib ki, atəşkəs məsələni həll etmir, onu növbəti döyüşlərə qədər dondurur. Münaqişənin tək yolu erməni qoşunlarının Azərbaycan torpaqlarından çıxmasıdır. Bu münasibətlə İsveçin Bleking Länd Tindning qəzetinin kültür redaktoru İngemar Lönnbom V.Qazidən müsahibə alıb.
Den azerbajdzjanske exilförfattaren Vahid Qazi skrev i veckan ett brev till utrikesminister Ann Linde, där han uppmanar henne att tala klarspråk med sina kollegor i Azerbajdzjan och Armenien. Författaren, som tidigare bodde i Karlskrona, berättar i den här exklusiva intervjun om varför han skrev brevet och hur han ser på det krigsliknande tillståndet i området Nagorno-Karabach. ”Den enda lösningen är att Armenien drar tillbaka sina trupper från Azerbajdzjan”, säger han.
BLT: Hur allvarlig är situationen i Azerbajdzjan just nu? Hur nära är det att bli krig?
Günaydın, Ann!
Tvitter səhifənizdə bir paylaşım marağıma səbəb oldu. Yazırsınız: ”Azərbaycanla Ermənistan arasında döyüşlərin başlamasından narahatam. Dərhal dayandırılmalıdır”. Həmçinin qeyd edirsiniz ki, vəziyyətdən sülh yolu ilə çıxmaq üçün bu həftə azərbaycanlı və erməni həmkarlarınızla danışacaq, müzakirələr aparacaqsınız.
