Andra novell från serien ”Främmande”
Du tror ibland att det var du som gav himlen till fåglarna. Blommorna har också lärt sig att känna igen solens ljus för din skull. Leendena på människors ansikten kommer från dig. Barnens skratt och småbarnens skratt är dina gåvor. Och för älskande har du visat vägen till deras möten.
“En ryss är en ryss även om man steker honom i smör.” Finskt ordspråk
När Sverige lämnade in sin ansökan om medlemskap i NATO delade jag mina tankar om detta på sociala medier. Jag skrev att Sverige – ett land som lyckades hålla sig utanför båda världskrigen genom sin neutralitetspolitik, som förblev alliansfritt under det kalla kriget mellan västmakterna och Sovjetunionen, och som inte upplevt krig på över tvåhundra år – nu tycks vara så rädd att det ändå söker sig till NATO.
Rädslan syftade förstås på Ryssland.
Sedan den dag jag kom till Sverige har en av mina starkaste önskningar varit att besöka Gotland, närmare bestämt Närsholmen, där Andrej Tarkovskijs sista film, “Offret”, spelades in. Det var här filmen skildrade mänsklig rädsla, apokalypsens ångest och den offerhandling som utförs för att uppnå räddning.
Jag har också besökt Tunnelgatan i Stockholm, där en scen från filmen utspelar sig. I denna scen flyr människor panikslaget under hotet om ett atomkrig. Jag undrade varför Tarkovskij valde just denna gata, vars namn påminner om en tunnel.
När jag valde Abbamuseet som vårt första turistmål under Stockholmsresan envisades mina barn med att gå på Gröna Lund i stället. Jag sa till min fru ”låt dem gå till sin värld så tar jag med dig till min barndom”. Således styrde vi stegen mot ABBA The Museum. Museet är fullt av utställningar som ger en helhetsbild av Abba. Det känns precis som på 70-talet.
Günaydın, Ann!
Tvitter səhifənizdə bir paylaşım marağıma səbəb oldu. Yazırsınız: ”Azərbaycanla Ermənistan arasında döyüşlərin başlamasından narahatam. Dərhal dayandırılmalıdır”. Həmçinin qeyd edirsiniz ki, vəziyyətdən sülh yolu ilə çıxmaq üçün bu həftə azərbaycanlı və erməni həmkarlarınızla danışacaq, müzakirələr aparacaqsınız.
Vahit Gazi
Çeviren: Abdülkadir Özkan
Geçen Pazar piyano sesiyle uykumdan uyandım.
Kızımın sınavlardan sonra çalmaya başladığı yeni eseri olduğunu notalarından anlamıştım.
Önce bu eseri ne zaman duyduğumu hatırlayamasam da, eski bir şarkı olduğuna şüphe yoktu.
Uzun yıllar sonra çok yakın bir dostla ansızın karşılaşmışım gibi sevinmiştim.
Çalmayı yarıda bırakmasın diye diğer odaya geçmemiş, biraz aralı duran kapının dibinde öylece kulak kabartmıştım. O sabah kızım çok eski bir anımı bana hatırlattı. Oxumağa davam et
Вахід Газі
Минулої неділі мене розбудила гра на піаніно. Новий твір, який розучувала моя дочка після іспиту, я впізнав з перших же нот. Спочатку я не міг пригадати, де чув цю композицію, але в тому, що музика мені знайома й близька, жодних сумнівів не було. Я зрадів, наче через багато років несподівано зустрів рідну людину. Oxumağa davam et
Vahid Gazi
Wstrząsnęła mną w zeszłym tygodniu tragedia Kirgistanu, ukochanej przeze mnie ojczyźnie moich licznych przyjaciół. Przyjaciół, którzy niejednokrotnie udowodniali, że dla kraju są gotowi złożyć ofiarę ze swego życia. Byłem świadkiem tego jak one, — bo są to przede wszystkim kobiety –, latami, „przy pomocy igły” przygotowały miejsce dla zasadzenia drzewa wolności. Teraz słyszę trzask ich łamiących się kości, nadziei. Oxumağa davam et
Tarp Lietuvos ir Azerbaidžano nėra glaudžių ryšių ir abiejų valstybių piliečiai retai susitinka. Todėl LŽ skaitytojams turėtų būti įdomus žinomo azerbaidžaniečių publicisto ir visuomenės veikėjo Vahido Gazi esė iš ciklo “Prisiminimų pėdsakai”. Autorius yra Baku pliuralizmo centro “Pasitikėjimas” direktorius, daug dėmesio skiriantis pilietinei visuomenei ir demokratijai. V.Gazi kūryba į lietuvių kalbą verčiama pirmą kartą.
Nors žodžiai yra teisingi, bet ištarti nenuoširdžiai, negaliu jų priimti, tai tikriausiai susiję su mano rytietišku emocionalumu. Tačiau yra žmonių, galinčių priimti žodžius, ištartus su neapykanta, be meilės. Aš toks nesu. Norint mane paveikti, maža pasakyti teisingus žodžius, jie turi būti ir nuoširdūs. Tarkite man TEISINGUS ir NUOŠIRDŽIUS žodžius, net jeigu jie bus kartūs ir sunkūs – juos priimsiu. Galite būti tikri. Oxumağa davam et
Oğlum okulda kağıttan yaptığı ucu sivri, gövdesi kalın “kanatlı roket” hediye edip beni 23 şubat “erkekler günü”nden dolayı tebrik etti. Üstüne Azerbaycan bayrağı çizilmiş roketin aşağısındaki uzun merdiven onun devliğinin habercisiydi. Ayrıca Sovyetin SS-20 uzaktan vurma roketine benziyordu. Uranyumdan hazırlanmış o zehrimarı da ilave edince buna atom bombası derler. Oxumağa davam et
Vahid Qazinin bloqu 