Ruhlar şəhəri Etiket Arxivləri:

Talan olmuş əsir şəhər – xatirələrdə…

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

AqdamNew2

Talan olmuş əsir şəhər – xatirələrdə…

 Bu gün İrəvan, Zəngəzur, Göyçə, Qarabağ və neçə-neçə başqa yurd yerlərimiz erməni vəhşilərinin tapdağı altında inləyir. Şəhər və kəndlərimiz yerlə-yeksan edilib, xarabalığa çevrilib, yer üzündən silinib. Belə şəhərlərdən  biri də möhtəşəm Ağdamdır.

Publisist Vahid Qazinin “Ruhlar şəhəri” kitabı erməni cəlladlarının işğal etdikləri Ağdam şəhərindən bəhs edir. “Ön söz”, “Son söz” və on beş essedən ibarət kitabın müxtəlif başlıqlı hər bir bölümündə Ağdam şəhərinin keçmiş qaynar həyatının müəyyən bir anı yad edilir, real həyat faktları, insanları, evləri, küçələri anılar, bədii sözlə tablosu çəkilir. Ağdam şəhərinin daxili quruluşu, küçələri, mədəniyyət ocaqları, məktəbləri, çayxanaları, kinoteatrı, müxtəlif təbəqədən olan ayrı-ayrı insanları xatırlanır, onlarla bağlı maraqlı hadisələr göz önündə canlandırılır. Hər bir ana həssaslıqla yanaşan Vahid Qazi insanı heyrətləndirəcək dərəcədə sanki keçmişə real səyahətə aparır. Oxumağa davam et →

“Ruhlar şəhəri”

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

Qapaq_RSh

MÜNDƏRİCAT

Ön söz yerinə. Ramiz Rövşən: “Mümkünsüz qayıdış”ın əzabı

Birinci esse.  On yeddi

İkinci esse.  Heyva qoxulu zirzəmi

Üçüncü esse.  Çəpər

Dördüncü esse.  Xilaskar ölüm marşı

Beşinci esse.  Ağ gecənin yuxusu

Altıncı esse.  Vaxt olmayan yer

Yeddinci esse.  Novruz sabahının pəncərəsi

Səkkizinci esse.  Yusif üzlü kitablar

Doqquzuncu esse. Rəngsiz kino

Onuncu esse. Azan oxuyan göyərçin

On birinci esse. Hökumətə məhkumlar

On ikinci esse. Sümük abidə

On üçüncü esse. Toz adamlar

On dördüncü esse. Sağ qalan ləpirlər

On beşinci esse. Xəyal memarı

Son söz yerinə. Rafiq Əliyev: “Qiyamətə qalmış 4 dəqiqə”

“Ruhlar şəhəri” kitabını buradan yüklə

Ramiz Rövşən: “Ruhlar şəhəri” kitabına ön söz

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

ramiz rovsen

Ramiz RÖVŞƏN

“Mümkünsüz qayıdış”ın əzabı

Həzrət Əli “İnsanlar valideynlərindən çox zəmanələrinə bənzəyirlər” deyirdi. Folkner isə yazırdı ki, hər bir insan öz yaddaşının məhsuludur.

Aralarında min ildən çox məsafə olsa da, bu iki fikir qəribə şəkildə bir-birini tamamlayır.

Doğrudanmı insanlar hamısı öz zəmanələrinə bənzəyir? Bəs onda necə olur ki, eyni zəmanədən həm Lenin, həm də Aleksandr Blok, həm Hitler, həm də Tomas Mann çıxır?

Bunun bir cavabı var; “çünki hər bir insan öz yaddaşının məhsuludur”. Oxumağa davam et →

Cəmil HƏSƏNLİ. “Yaddaş ləpirləri. Demokratiya yazıları” kitabına öz söz

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

 Qəm naxışları

Qələmindəki dərdlə oxuculara çoxdan tanış olan Vahid Qazinin “Yaddaş ləpirləri. Demokratiya yazıları” əlyazmasını vərəqlədim. Müəllifin uğurlu qələm təcrübəsi kimi ruhumuzu titrədən “Ruhlar şəhəri”ndən sonra nə yazacağı, oxuculara nə təqdim edəcəyi mənim üçün maraqlı idi. Dünyanın müxtəlif ölkələrinə səfər təəssüratlarının maraqlı müşahidələri, ev içində olan söhbətlərin bayırlıq tərəfləri müəllif təhkiyəsində maraqlı görünürdü. Lakin kitab olacaq bu əlyazmada mənim üçün maraqlı süjet xətti bütün mətləblərin Qarabağ dərdi üzərində qurulması idi. Başımıza gələn müsibətlərin ən faciəlisi də budur: Qarabağ olayları nəinki ədəbiyyatımıza, bütövlükdə milli həyatımıza, yaşayışımıza, əxlaqımıza daxil ola bilməyib. Oxumağa davam et →

“Bütün sevgilərin bir səsi var – pıçıltı”

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

 Pərvinin həmsöhbəti yazıçı-publisist Vahid Qazidir.

 “Bütün sevgilərin bir səsi var – pıçıltı”

Pərvin: Salam, Vahid bəy. “Ruhlar şəhəri”nə səyahətiniz davam edir?  

Vahid Qazi: Salam, Pərvin xanım! “Davam” sözü bətnində “bitirib, yenidən başlamaq” anlamını gəzdirir. Bu mənada dediyiniz ünvandakı mövcudluğum səyahət yox, qalıb yaşamaqdı.

Pərvin: Elə isə “Ruhlar şəhəri” kitabınızdan danışmaq istəyirəm. Kitabdakı ilk “On yeddi” adlandırığınız essedə itkilərin ən dözülməzinin Yurd itkisi olduğunu vurğulayırsınız. Məncə, sevgilərin də ən böyüyü Yurd sevgisidir. İnsanın ən böyük sevgi obyektini itirməsi başqa sevgilərinə təsir etmir ki?

Vahid Qazi: Antik dövrlərdə müxtəlif allahlar vardı: günəş, dəniz, səma və s. Amma əslində Allah həmişə birdir. Mən sevgini də o şəkildə görürəm. Yurd sevgisi bütöv Eşqi tamamlayan sevgilərdən biridi. Allah, dünya, vətən, ata-ana, yar, bala və s. sevgisi o tamın hissələridi. Bəzən bizə elə gəlir ki, bir sevgi obyektinin itirilməsi o biri sevgiləri artırır, bu ötəri haldı, əslində bütün sevgilərin yaralanır. Bunu sonralar duyursan. Oxumağa davam et →