Günəş kitablar

İsveç kitabxanasından payız qeydləri

Dünən şəhər kitabxanasına getmişdim. Baltik dənizindən küləyin gətirdiyi qara-qura buludların bozartdığı yağışlı havada getməyə kitabxanadan yaxşı yer gəlmirdi ağlıma, həm də çoxdandı dəymirdim. Çöldə çətirin suyun çırpıb, guya kitabları islanacaqmış kimi ustufca girdim kitabxanaya. İsti, işıqlı bir yer.

Bizim dildə dörd kitab var burda, dördü də mənim yazdıqlarımdı. Eləsi var, iki-üç ildi rəfdədi, qatı da açılmayıb. İyirmi-otuz il keçə bir səhifəsin də çevirən olmaz yəqin. Elə-belə, bizdən də kitab olsun deyə vermişəm kitabxanaya. ”Yad ölkənin kitabxanasında kimdi azərbaycanca kitab soraqlayan!”, – deyərsiniz. Bəlkə də haqlısınız, amma dediyim odu ki, Yalamadan Astarayacan sərhədi olan bu balaca dilimizin heç bapbalaca sayda oxuyanı da yoxdu. Kitab oxumaqdan danışıram, muğam, meyxana oxuyanımız kalandı.

Oxumağa davam et →