Müəllif Arxivləri: Vahid Qazi

100.000-ci

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

100.000-ci

Yaxud simsar oxucu üçün könül qeydləri

Bloquma giriş sayı 100.000-ni ötdü.

Bu səhər gözüm alanda əvvəl rəqəmlər mənə böyük gəldi, sonra yadıma düşdü ki, müasir internet çağında 100.000 ziyarət sayı elə də çox deyil. Adam var, tək TikTokda bir paylaşımına 1 milyon baxış olur. Mən isə Feysbukdan başqa heç bir sosail şəbəkədə fəal  deyiləm, odur ki, bu rəqəm məndən ötrü kifayət qədər böyükdür. Əsasən esse, məqalələrdən ibarət şəxsi saytların ziyarətçisi az olur, axı, həm də.

116 ölkədən 54.267 nəfər 100.016 dəfə giriş edib.

Oxumağa davam et →

Zülfüqar Rüfətoğluna

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

Qərib qəribi sükutundan tanıyır!

Bu sabah çox kədərli xəbərlə açıldı. Zülfüqar Rüfətoğlunun ömrünün 66-cı ilində London xəstəxanasında ölüm xəbəri bir şeirində yazdığı “killer” gülləsi kimi gəldi.

Bütün ölümlər kədərlidir, bilirəm, qürbətdə ölməyin acısı isə bir başqadır!

Mən Zülfüqarı hələ 1992-ci ildə bir yerdə işlədiyimiz “Azərbaycan” qəzetindən tanıyıram. Bizim nəslə örnək olacaq qədər istedadlı jurnalistlərdən biri kimi rəğbətim vardı. Şeirlərinə sonralar heyran qalacaqdım. BBC-dəki verilişlərinə, səsinə də həmçinin. Amma bunların heç biri onu sonacan tanımağıma yetmədi.

Onu Londonda tanıdım.

Oxumağa davam et →

Vahidin sevinci – Hikmət Sabiroğlu yazır

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

Vahidin sevinci

2012-ci ilin martı. Vahid Qazi yol üstündədir.

Buna öyrəşmişik: gah Şərqə, gah Qərbə uçar Vahid, gah Şimala, gah Cənuba baş vurar, gah Kubadan, gah Afrikadan dönər, gah da yaxını – Qırğızıstanı dolaşıb qayıdar. Gedəndə yola salmaq, gələndə qarşılamaq adına oturarıq.

Amma bu səfər başqa səfərdir. Vahid ailəsini də yanına alıb biryolluq gedir. Oturmağına oturmuşuq, boğazımızsa tıxanıb.

Çoxdan görürdük gedəcək. Tıncıxırdı. Getməyə ürəyi gəlməsə də, qala bilmirdi.

Oxumağa davam et →

“İtmiş yaddaşın şifrəsi: İncəsənət, mədəniyyət, ədəbiyyat söhbətləri” kitabının təqdimatı

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

Vahid Qazinin  yeni kitabının təqdimatından REPORTAJ

Oktyabrın 29-da yazıçı-publisist Vahid Qazi ziyalı camesini ətrafına toplamışdı.

Adalet.az xəbər verir ki, V. Qazi növbəti kitabını – “İtmiş yaddaşın şifrəsi: İncəsənət, mədəniyyət, ədəbiyyat söhbətləri”ni oxucularına təqdim elədi. “Əjdaha” nəşriyyatının çap etdiyi “İtmiş yaddaşın şifrəsi: İncəsənət, mədəniyyət, ədəbiyyat söhbətləri”adlı kitabının görüş-təqdimatı “Misra Book Kafe”də baş tutdu. Olduqca səmimi və maraqlı ortamda keçən tədbirin aparıcısı yazıçı, şair, publisist Aqşin Yenisey idi.

Oxumağa davam et →

Rifaha çatmaq həm də bərabərliyə nail olmaqdırmı?!

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

Rifaha çatmaq həm də bərabərliyə nail olmaqdırmı?!

Dostum Səadət Kəriminin “Ədəbiyyat” qəzetində dərc olunmuş “Əməkçi ədəbiyyatının əhəmiyyəti və ya yeni sinif mübahisəsi” məqaləsi cəmiyyətlərdə sosial təbəqələr arasındakı münasibətlərin ədəbiyyatda təzahürü mövzusunda maraqlı araşdırma yazısıdır. İstər Sovet, istərsə də İsveç ədəbiyyatında siniflərarası mübarizə fonunda insan obrazları yaratmış yazıçıların əsərlərindən nümunələrlə yazını daha da zənginləşdirib.

Oxumağa davam et →

Könül Nuriyeva “Çöl Qala”dan yazır

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

Cəmiyyətin “Qala”nın içinə həbs etdiyi bədii obrazlar

Vahid Qazinin “Çöl Qala” povesti haqda

“Böyük ideallar haqqında bir ömür boyu düşünmək lazımdırmı?” sualını bir-birinə verən iki insan təsəvvür edin. Bir-biriylə bu mövzuda danışan, danışa bilən, yaza bilən insanla rastlaşdınızmı?  Əgər, rastlaşdınızsa onda siz bu kitabı dərindən anlayacaqsınız. Axı, müəllif onu “öz dünyasını qurmağa çalışanların hekayəti” adlandırıb. Adamı maraq bürüyür: görəsən, mən öz dünyamı qura bildim? Görəsən, mənim yazışdığım insanla kitabın qəhrəmanlarının toxunduğu mövzular harda çarpazlaşır, harda toqquşur, harda harmoniya yaradır?

Oxumağa davam et →

Vahid Qazinin “Çöl Qala” əsəri haqqında qeydlər

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

Real aləmdən çöldə qalanlar

Vahid Qazinin “Çöl Qala” əsəri haqqında qeydlər

İlk dəfə idi, belə bir əsər oxumağım. Povest, demək olar ki, dialoqlar üzərində qurulsa da, burada canlı ünsiyyət yox dərəcəsindədir, məktublardan ibarətdir. Ədəbiyyatda buna epistolyar janr deyirlər. Əsərin qəhrəmanlarının söhbətləri müasir çağın gəldiyi son nöqtədə – sosial şəbəkədə baş tutur. Povest hadisələrdən çox obrazların şəxsi dünyagörüş paylaşımları ilə zəngindir.

Oxumağa davam et →

Feysbukda qalan yaddaş ləpirlərim

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

Feysbukda qalan yaddaş ləpirlərim

Ş ə k i l l i   x a t i r ə l ə r   t o p l u s u

Ön söz

Feysbuk səhifəmdə başqa heç yanda dərc olunmayan xeyli xatirə yazım var. Neçə ildir statuslarla, fotolarla bölüşürəm onları. Xatirə yazıları sosial şəbəkədə maraqla oxunan paylaşımlardandır. İtib batmasın deyə bir yerə yığıb ayrıca fayllarda saxlayırdım. Virtual dünya oxucusunun diqqətini çəkirsə, düşündüm, kitabsevərlərə də maraqlı gələr.

Oxumağa davam et →

Etnoqrafiya tariximiz və anamın əl işləri

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

Etnoqrafiya tariximiz və anamın əl işləri

Gülzadə Abdulovanın “Qarabağın sənət irsi” tarixi-etnoqrafk monoqrafyasını vərəqləyəndə uşaq vaxtı Tovuz nənəmlə arteziana su gətirməyə getməyimizi xatırladım. Seyidli kəndinin Molla məhləsindəki arteziana yolumuz Gülzadə xanımgilin darvazaları önündən keçirdi, yəqin o səbəbdən. Nənəm suyu babam dəmirçi Salmanın qayırdığı səhəngdə gətirirdi.

Oxumağa davam et →

Boris Yeltsin: Görünənin görünməyən üzü

Tarix: Müəllif: Vahid Qazi

Görünənin görünməyən üzü

Yaxud Boris Yeltsinlə görüşü xatırladan “Satqınlar”

2004-cü ilin sentyabr ayında yazıçı dostumuz Fəxri Uğurlunun toyuna yığışmışdıq. Tanıdığım qələm əhlinin çoxu gəlmişdi.

Dostlarla zarafatlaşıb dilxoşluq eləməkdən zövq alan vaxtlarım idi. Toyun axırına yaxın dostlarla havamızı dəyişib yenə sarayın ikinci mərtəbəsinə qalxırdıq. Ayağımı sonuncu pilləyə qoyanda qarşımda şair Qabili gördüm. Xumarlanan iri gözləri, dağınıq saçı, üzündəki ifadə, yerişi – tanımayanda da deyərdi ki, şairdir.

Umud Mirzəyev qolundan yapışıb yola salırdı. Qaçırılası mənzərə deyildi: “Umud, bu kimdir? Səməd Vurğun?”

Elə həyəcanla dedim ki, Qabil məəttəl qaldı. Umud əlini boğazına çəkdi, yəni mən ölüm, qoy yola salım. Rəhmətlik Qabil duruxmuşdu: “Nə Səməd Vurğun, əəə! İndiyə Səməd Vurğun qalar? Mənəm, şair Qabil!”.

Üzümə heyrətlə baxdı, sonra Umuda çevrilib “Bu kimdir belə, məni tanımır?” dedi…

Zarafatım alındı, zala keçdim…

Oxumağa davam et →