Bir vaxt deyirdilər Varlam Şalamov “Kalım hekayələri”ni yazmasa, adamlar sovet həbs düşərgələrində baş verənlərdən xəbərsiz olardılar. Sonra Soljenitsının “Arxipelaq QULAQ”ı da işıq üzü gördü və dünya dəhşətli həqiqətlərdən xəbər tutdu.
Kitabı buradan yükləmək olar: Ruhlar şəhəri 2021
Tələbə yoldaşım Rəsmiyyə Məmmədqızı Ağdamın isgaldan azad olunduğu günlərdə bir gün mənə yazdı ki, gəl “Ruhlar şəhəri”ni yenidən nəşr edək. Təklifin içində bir qalib ədası, sevinci, bir də ruhumuzu yenidən Ağdama körükləmək havası vardı. Bir də deyəsən həmkarım istəyir ki, oxucular bu dəfə “Ruhlar şəhəri”nə başqa gözlə baxsın, başqa ruhla oxusun. Çünki Ağdamı silbaşdan yenidən qurmaq, bu acı taleyimizi yenmək və yenidən yazmaq umudum vardı kitabda, bəlkə bir səbəb də odur…
Невозможно, чтобы новоприобретенные знания не рождали новых вопросов!
Как неотвязный вопрос о следующих друг за другом загадочных смертях в 60-х годах видных государственных деятелей, руководящих национальных кадров, о которых повествуется в главе «Шыхали Гурбанов или «Люди долга и чести» мемуара Чингиза Гусейнова “Минувшее – навстречу”.
“Adamlar və kitablar” silsiləsindən
“Ağ zanbaqlar ölkəsi” üzərində xəyal gəzintisi
Həyətimizdə, gilənarlığın altında iri bir qum topası vardı. Yarım maşınlıq olardı. Uşaqlığın qumla oynayan çağında o qumluqda yol çəkib şəhər salmaqdan xoşum gəlirdi. Əməlli-başlı şəhər olurdu: girişi, enli küçəsi, dalanları, evləri, milis idarəsi… Saatlar çəkərdi şəhərsalma prosesi.
lk oyuncaq ilk sevgi kimidir – unudulmur. Xatırlayırsınızmı ilk oyuncağınızı? Sizi bilmirəm, mənim yadımda o, ilk sirdaşım kimi qalıb. Oxumağa davam et
Şəkildə gördüyünüz bu adamı tanımayan dostlara tanıtmaq istəyirəm. Saleh Rüstəmov. Oxumağa davam et
Однажды в эссе, посвященном Азербайджанской Демократической Республике, я писал, что 23 месяца ее существования – это «черная дыра» нашей истории. В школе нам преподавали историю этой страны чуть ли с периода палеолита, однако скрывали от нас историю, которую творили наши деды. Oxumağa davam et
Dayım Salmanoğlu Sabir (solda), atam Pərviz Qazıyev. Şuşa. 1981
1981-ci ilin yayı yaddaşımda Şuşaya aşiq olduğum yay kimi qalıb. O yayın az qala hər günü dünən kimi yadımdadır. Hövsələni basıb yazsan, inanın, bir kitab eləyər… Oxumağa davam et
1985-ci ilin yayı idi. Sənədlərimi universitetin jurnalistika fakültəsinə verib, imtahanların vaxtını gözləyirdim. Atam da Ağdamda rahat oturmayıb arxamca gəlmişdi. Onun gəlişinə əmimgil həmişəki qaydada böyük məclis qurmuşdular. Xeyli adam vardı. Məclisin şirin yerində söz mənim universitetə girməyimdən düşdü. Oxumağa davam et
Əhməd Ağaoğlunun “Xatirələr”, Çəmənzəminlinin “Studentlər”, Mehriban Vəzirin “Gövhər Ağa Cavanşir” kitabları üstündə Qarabağ düşüncəsi
Sözün axırını əvvəl demək kimi çıxmasın ulu babam Şuşanın qazısı olub. “Qazıyev” soyadımız ondan gəlir. Şəcərəmizi babam Həbibin atası Əlişəcən bilirəm. Zəncir qazıda qırılır. Bəlkə də öz adıyla yox, vəzifə adıyla çağırırmışlar deyə Əliş babamın qazı babasının adı gəlib bizə çatmayıb. Oxumağa davam et
